Herken jij dit?
Soms gebeurt er iets in je leven dat alles op z’n kop zet. Vooral als het om je kinderen gaat (is mijn ervaring) kun je letterlijk het gevoel hebben dat de hele wereld instort.
Ik krijg dan een heel naar gevoel in mijn buik maar dat zal bij iedereen anders zijn. Onlangs gebeurde er iets waarbij ik dit gevoel kreeg.
Het lukt mij steeds beter om hier mee om te gaan en bewust te kijken wat het meest helpend is voor mijn kind. Zonder zelf ook kopje onder te gaan in verdriet en zorgen.
Eerder probeerde ik vaak afleiding te zoeken, zodat het probleem er even niet leek te zijn. Nu weet ik dat dit niets oplost en dat nare gevoel alleen maar langer duurt.
Je heel bewust worden dat deze situatie niet voor altijd is, dat er een einde aan komt, is al heel helpend. Dus het relativeren. Absoluut niet bagatelliseren of ontkennen. Dat werkt averechts.
De tijd nemen voor je zorgen en verdriet. Je emoties laten stromen. Dus niet wegstoppen.
Toen mijn kinderen kleiner waren was ik, als er iets naars was gebeurd met één van mijn kinderen, alleen maar bezig om het probleem op te lossen. Zodat het rotgevoel weg was, zowel bij mijn kind als bij mijzelf. Dan werd ik daar zo door opgeslokt dat er geen tijd was voor mijn eigen emoties en gevoel. Dat stopte ik allemaal weg.
En waarschijnlijk luisterde ik ook niet goed wat de werkelijke behoefte was van mijn kind en wat de spiegel was voor mezelf. Nu besef ik dat mijn kinderen hun eigen processen en levenslessen hebben. Ik ben de begeleider, niet de ‘’alles-oplosser.’’
Ik ben er voor ze als ze hulp nodig hebben, bied een luisterend oor en weet dat ik niet alles voor ze op kan lossen. En dat dit ook niet mijn taak is. Echt aanwezig zijn is op zo’n moment het allerbelangrijkst. De liefde voor ze voelen en uitstralen.
Én dat ik ook tijd mag nemen voor mijn eigen verdriet erover en dit ook mag delen met mijn dierbaren en/of zelf hulp vragen. Niet alle ballen hoog willen houden, als een soort super woman. Dat lijkt heel helpend maar uiteindelijk hebben je kinderen meer aan een moeder die haar eigen emoties toelaat en hierdoor uiteindelijk steviger in haar schoenen staat. Vooral hooggevoelige kinderen merken het ook meteen als je de schijn ophoudt.
Mocht je hierin iets herkennen of hulp nodig hebben laat het mij weten! Mailen of bellen mag altijd, je krijgt altijd een reactie.